Çarşamba, Nisan 27, 2011

Planlı Programlı Olur...

Olmalıdır da zaten ama ben değilim. Sürekli bir erteleme hali, sürekli bir şaşkınlık modundayım. Aklımda yapılması gereken bin tane şey varken zaman bulduğumda hiçbirisi orada olamıyor.

Kuzuyu uyuturken yanında uyuyakalıyorum neredeyse her gece. Hal böyle iken gecenin bir yarısı hortladığımda yapacak fazla bir şey de kalmıyor geriye.

Keşke kızı için çarşaf çarşaf aktiviteler hazırlayabilen, rahat rahat oyun kurabilen ve uzun oyunlar oynayabilen annelerden olsaydım....ya da bin çeşit yemek yapabilen ve her durumda bunu kızına yedirebilenlerden...

Dün akşam bir kase pilav ve yoğurt yedi, ne besin aldı ki diye endişelenmesem...ya da hergün içtiği bir kaşık vitamin için gerekliliğini sorgulamasam...

Acaba düzenli beslenebiliyor mu, katkısız ürünlerden uzak duruyormuyuz yeterince diye düşünmesem...Yediği minik bir parça milkinis ciğerimi dağlamasa...

Ya da her hafta sonu süper aktiviteler yapabilsek beraber. Kendime araba kullanamadığım için bin kez küfür etmesem...

Dün akşam aile boyu kitap okuduğumuz gibi her akşam aktivite yapabilsek..veya 3 yaşına kadar TV izleyemez dediğim kızıma baby tv açmamış olsam...

Tükürdüğüm herşey yalamasam keşke...aldığım her kararı uygulayabilsem, uygulayamayacağım kararlar almasam...

Doktor değiştirdiğimiz için aksayan aşı işimizi halledebilsem bir an önce...

İşimde aklım evde olmasa, evdeyken aklım yapmam gerekenlerde...

Bakıcısını bu kadar kıskanmasam...bazı günler bakıcısına bırakıp gittiğim/uyuduğum için vicdanım sarsılmasa...

Evimde bol misafir ağırlayabilsem, sofralar donatsam....kızım görse iyi dostlarla nasıl vakit geçer...

Kilo verebilsem, bunu yapacak iradeye sahip olabilsem...kızımın yanına yakışsam...

Olmak istediğim gibi bir anne ile olduğum anne arasında uçurum olmasa,
Yapmak istediklerim ve yaptıklarım arasında bu kadar fark olmasa...

Balıklama atlamasam, akıllı ve uslu bir kadın olabilsem...

Mayıs ayında çıkacağım uzun iş seyahatinin sıkıntısı şimdiden basmasa, yokluğum kuzumu sarsarsa diye yemesem kendimi...

Keşke planlı, programlı hazırlıklı, becerikli ve akıllı bir kadın/anne olsam...

Ve olamadığım bunca şey için bu kadar çok acı çekmesem...

Keşke...

2 yorum:

füsfüs dedi ki...

ama keşke kendine bu kadar haksızlık etmesen ve aslında bunların birçoğunu bütün annelerin ( ben de tabi) yaşadığını o mutsuzluk anlarında daha çok hatırlayabilsen. öperim çok çok

3kişilikDünyam dedi ki...

Bir madde de benden olsun. Ne olur "keşke" deyip kendinize bu kadar haksızlık yapmayın. Ben artık hayatımdan bu lafı çıkardım ve çok mutluyum. Deneyin, hayatınızda çok şey değişecek :)