Cuma, Ağustos 12, 2011

Sosyal paylaşımsal haller

Amma sosyal paylaşma bağımlısı bir bünyeymişim ben...Facebook ve Nurturia hesaplarımı kapadıktan sonra ve üstelik hayatımın en işşiz günlerini yaşarken pek bir yazasım, pek bir sosyal kelebek olasım varmış. Bir blogum bir de twitterım var elde, kullan kullanabildiğin kadar :)

Bak sevgili blogum, adın "anneyim" olabilir velakin bu zatı muhteremin her türlü halleri de olacak anlaşılan burada, gidişat onu gösteriyor...

Oyle edebi filan da değil üstelik, gayet ortalama, gayet sıradan gayet kendi halinde.



Yeğen meselesi


Şimdi ben GI diye yazıyorum ya, kızım GI'ya aşık ya, bizim kız GI'nin annesine de aşık. Begüm işten geldi, kapıdan içeriye bir girdi amaaannn Gülde Işık bir taraftan Aylincon bir araftan nereye koşacaklarını ne yapacalarını şaşırdılar.

Aylin çok sevinince tavaf etmeye başlar ortamda, yine döndük elbette. ve akabinde tüüm marifetlerimizi beguuunnn'e göstermeye başladık,

Begunn bak boya yaptikk

Begunnn baak biz geldik

Begunn ben burada kalicam

:))

Gidip karşısına kıkır kıkır gülüyor şebelekim :) Begüm'de nasıl düşkün Ayline...zaten üçünü bir arada oynarken seyretmek müthiş keyif. İçimden diyorum ki iyi ki gelin-görümce kız doğurmuşuz. Kızkardeşler onlar, her akşam Gulde ışık ablamızı anlatıyoruz, elbiseleri aynıymış, döndön naynayı varmış, ama mayoya olmaazz demiş :))) gülerek dinliyorum, ağzım kulaklarımda.

Umarım hayatları boyunca hem birbirlerinin en iyi dostu hem de kardeşi olurlar ve hiç ayrılmazlar :)

Begüm için tık





Ağustos'ta biz...


Neden bilmem daha az yer oldu. Her öğünümüz kıyamet :( cık cık dediğim herşeyi yapar oldum. Elimizde ya ipad ya da ipod olmak zorunda yemek yerken ki insani şartlarda mideye birşeyler gidebilsin.

Bir şekilde yediriyoruz işte kuzuya. 3 yaşına kadar nasıl yediği değil ne yediği önemlidir lafına dayadık sırtımızı her yolu deniyoruz.

Boya boya yapmaya bayılıyoruz :))) Caricoa'lar çok hoşuma gitti, hemen çıkıyor leke bırakmıyor. Her an her yeri boyama kapasitemiz devam ettiği için temkinli olmakta fayda var. Dün akşam yaptığı iki resmi (!) masasının üzerindeki duvara astık. Aman ne mutlu oldu ne mutlu oldu..şimdilik daiye, benek ve ip çiziyormuş kendileri :) arada da dooomgunu pastasi. Renklerde tercihi biraz beni endişelendiriyor yeşil ve siyah. Özellikle bu ara siyahı çok kullanır oldu.

Bir haftadır müziksetini açıp, cd açma tuşuna basıyor. İstediği CD'yi koyup tekrar kapatıyor ve eger ilk şarkıyı beğenmezse tekrar aynı şekilde değiştiriyor. Bu ara favori 3 CDsi var, Banu Kanıbelli'nin Kar'a sı, Z'den gelen L'nin şarkıları ve E'den gelen T'nin şarkıları. E'den gelene ben şahsen bayılıyorum ama :))

Kızım büyüyor, yeğenine çok düşkün en çok dilimizde GI'mız var. Arkadaşları dilinde sürekli, Ecemiz, Zeynebimiz, Ekinimiz, Kutayımız...Bu kışı merakla bekliyorum, heyecanla tiyatroya, belki sinemaya gitmeyi çocuk aktivitelerine katılmayı heyecanla bekliyorum. Gözüm özellikle müzelerin çocuklar için düzenledileri aktivitelerde...bu yaşının tepkilerini görmek, tercihlerini gözlemek istiyorum.


ve kendime not: Bayram sonrası çocuk aktiviteleri daha yakından takip edilsin, ve hatta buradan paylaşılsın. ama önce şu araba meselesi çözülsün :)

toprakanaya not: bu resim sadece senin için :)




Çarşamba, Ağustos 10, 2011

Bugün

Biz bugun kızımla taaa gaziosmanpaşa'dan feneryoluna geldik :) yegenler buluşmasına G.I. mızın yanına..





Bugün Aylin ilk kez;





- Belediye otobüsüne bindi (çift katlı sayılır mı ki?)


- Vapura bindi :)) Martılara bayıldı, kız kulesini öğrendi. İstanbul çocuğu oldu.


- Ve ilk kez yegeninde kalacak.





Bu gece bizim kızlar uyur mu, nasıl olur göreceğiz. Kakara kikiri dolu bir akşam, bu benimmm li itişmeler bizi bekler.



Bu arada tarihe not: yoldaki çukurlarda zıplayan takside "aa bu cok eylenceliiii" diyerek hem beni hem taksi şoförünü dumur etti kuzu. Çok eğlenceliydi çook :)

Değişen Hayatlar

Çok şey değişti...değiştim...

Çok sevdiğim, çok şey öğrendiğim kızımın özellikle ilk aylarında kurtarıcım olan bir yer vardı benim. Dost kazandığım dost kaybettiğim...artık ben orada değilim. Olmayacağım. Olup olmamam pek fazla bir şeyi değiştirmeyecek biliyorum. Orada yine anneler ve yavruları olacak, yine dostluklar kurulacak...velakin kızım gozumun nuru ve ben orada olmayacağız.

Biz kendi dünyamıza çekildik dostlar, kalbimiz yarı kırık yarı iyi. Yüzümde yarı mutlu yarı kırık bir gülümseme.

Hoşçakalın...kuzulara kendinize iyi bakın...